Het verhaal van Mees* en de brandweerauto

Bij Mees van vier jaar duurt het lang voordat hij eindelijk inslaapt, en s nachts wordt hij regelmatig wakker. Mees is vrolijk, helemaal niet verlegen. Hij zit eerst een tijdje bij zijn vader op schoot, vervolgens bij zijn moeder, en even later komt hij ook mijn schoot zitten.
Mees zorgt ervoor dat iedereen bij elkaar is en blijft’,schiet het door mij heen.
Tijdens het gesprek met zijn ouders komen verder geen bijzonderheden aan licht. Mees is weinig ziek, hij ontwikkelt zich normaal, geen opvallende dingen tijdens zwangerschap en bevalling.
Eigenlijk weet ik niet wat te doen. Tot Mees enthousiast een brandweerwagen uit de speelgoedbak vist en ermee naar zijn vader loopt.
De vader van Mees werkt bij de vrijwillige brandweer, en hij wordt regelmatig opgeroepen, ook ’s nachts. En toen werd het mij duidelijk.
Mees, die graag iedereen bij elkaar wil zien, ligt ’s nachts te “waken” of zijn vader er nog wel is……. Na een paar korreltjes van het homeopathisch middel magnesium-muriaticum slaapt Mees door.
Een jaar later belt zijn moeder, omdat Mees sinds een paar weken weer niet zo lekker slaapt. Zijn vader was plotseling ziek geworden, en onverwachts met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Met zijn vader ging het intussen weer goed, maar Mees lag weer te “waken”.
Na herhaling van homeopathisch middel magnesium-muriaticum slaapt Mees weer

*Mees is niet zijn echte naam.